Sinds in 2002 Lucia de B., hoogstpersoonlijk de cel is ingerekend door dr. Henk Elffers, en er vervolgens door andere statistici weer is uitgerekend, heb ik een warme belangstelling voor wetenschappelijke kwesties die voor de rechter worden beslecht. Ik was destijds student-assistent rechtssociologie aan het departement alwaar Elffers werkte. Hij becijferde de kans dat deze verpleegkundige bij toeval bij zoveel dodelijke incidenten in de 2 ziekenhuizen waar zij werkte aanwezig was als 1 op de 324 miljoen (Van Lambalgen & Meester, 2004). Later onderzoek door Gill en Groeneboom (2009) kwam op een heel andere kans: slechts 1 op 9. Het is me nogal wat! Want hoe kan een rechter eigenlijk kaas maken van ingewikkelde statistische en wetenschappelijke kwesties waarvoor deze uiteraard zelf niet heeft doorgeleerd? En hoe kan zo’n rechter eigenlijk oordelen over diep-wetenschappelijke kwesties als klimaatonderzoek, kunstmatige intelligentie, voorspellende algoritmes of genetische modificatie voor hem of haar wordt gebracht?
Gelukkig is daar het werk van Sheila Jasanoff – één van de bakens waarop de Science en Technology Studies rust….lees verder